Ik werd wakker in mijn bed. Het meisje zat aan mijn voeten eind, en de rest deed alweer iets voor zichzelf. Ze zat boek te lezen, maar zodra ik wakker was, legde ze het boek weg. "Goede morgen" Ik knikte haar toe. Ze draaide zich om om wat water te pakken, toen ik een grote plek zag. "Wat is dat?" Snel draaide ze terug. "Waar heb je die van." Ze zweeg, maar ik bleef haar aankijken. Zou ze zijn geslagen? Maar ik vroeg niks, en na een tijdje sliep ik al weer.

Midden in mijn nacht voelde ik iets, ik weet wist niet wat, en ik had de kracht niet om mijn ogen op te staan. Het leek wel alsof iemand iets in mijn broekzak...

Ik werd wakker gemaakt door de man, en ik stond meteen op. Hij liep de kamer uit, en ik liep voor hem. Ik keek achterom, en zag ze allemaal angstig naar me kijken, dat was de laatste keer dat ik het meisje zag. Sommige anderen zou ik ook nooit meer zien, maar dat was toch anders. Dat meisje, ze kende haar niet, maar ook weer wel. Ze had nooit met haar gepraat, maar toch had ze haar geholpen. Dat meisje, ze kon haar niet achterlaten! Ik dacht weer aan vannacht, en stook mijn hand in mijn broekzak. Misschien had ik het me verbeeld, maar... "Ja!" riep ik. De man keek stond onmiddelijk stil, en draaide me om. Ik keek in zijn ogen, die bijna zo zwart waren als het duister van de nacht. Ik keek snel omlaag. "Wat ja?" vroeg de man nors. "Ik... ik..." stamelde ik, terwijl ik probeerde te verzinnen wat ik kon zeggen. "Ik weet wat u met me gaat doen. U vond mij in dat winkeltje toch zo goed poseren, en u belde met iemand." Toen zweeg ik. Ik vond dat ik wel genoeg had verteld, maar de man keek me aan, en ik wist dat hij wou dat ik verder vertelde. "Ik denk dat u foto's van mij wil laten maken, mij gebruiken als model." De man grinnikte. "Waarom zou ik dat doen? Als ik die foto's dan zo verkopen kwamen ze er zo achter dat jij het was, en dat komen ze me achterna! Waarom zou ik dat doen?" Toen draaide hij me weer ruw om, en duwde hij me vooruit, de gang door.

klik hier om verder te lezen...