Kwam mijn voorgevoel nu toch uit? En wat zou het dan betekenen. Langzaam liep ik met hem mee. Hij hield het koude mes nog steeds onder mijn keel, en ik huiverde. Er stond om de hoek een busje, en daar duwde hij me in. Zelf stapte hij ook in. Met handboeien maakte hij me aan een stoel vast. Ik kon nu echt niet meer weg. De ramen waren verduisterd, zodat er niemand naar binnen kon kijken. Hij deed de deur dicht. Er kwam nu alleen nog licht uit het raampje, van de kabine voorin. Ik hoorde weer een deur open gaan, en ik voelde de wagen schommelen. Met een klap ging de deur weer dicht. Hij keek nog even naar me door het raampje, en deed toen een gordijn ervoor. Opeens was het pikkedonker. Ik zag geen hand meer voor ogen. Ik was te schor om te schreeuwen, als dat dan ook al zin had. Ik hoorde het geluid van de motor, die met een schok aanging. Toen reden we weg. Daar zat ik dan, op de grond aan een stoel vast gemaakt. Ik kon niks meer, behalve huilen. En dat deed ik dan ook. Wat moest ik anders, ik wist niets. Wat zou er met me gebeuren? Waar gingen we heen? En nog belangerijker, zou ik het overleven? We draaide een rondje, we gingen de rotonde over. We namen de 2e afslag. Welke weg wat dat ook al weer? Toen stopte we. De man stapte uit, en de deur ging open. Ik knipperde tegen het licht, ook al had ik er maal heel even in het donker gezeten, het licht brandde. "Jij weet hier toch de weg?" Ik zei niks. Hij gooide iets naar binnen, en deed toen snel de deur dicht. Ik zat weer in het donker, en wachtte tot we weer gingen rijden. Ik hoorde hoe hij weer instapte, en de motor starte, maar hij reed niet verder. Toen opeens kwam er iets uit het flesje. Of verbeelde ik me dat nou? Het leek wel rook. Ik knipperde nog een keer met mijn ogen. Ik kon nog niet helemaal goed zien in het donker, maar ik wist zeker dat ik me dit niet verbeelde. De rook kwam dichterbij, en ik voelde me plotseling slaperig worden. Ik kon niet meer nadenken. Ik zakte onderuit, en zag het gordijn opzij gaan. De man glimlachte naar me. Toen was ik in dromenland, waar ik niks meer van de werkelijkheid wist.

klik hier om verder te lezen...